حساسیت این محصولات به فساد ناشی از فعالیت‌های میکروبی و تغییرات شیمیایی نامطلوب، مانند اکسیداسیون پروتئین‌ها و لیپیدهای ماهیچه‌ای در طول ذخیره‌سازی است .
رب انار مهرام یکی از بهترین رب های موجود در بازار است.
اکسیداسیون لیپید غذاهای ماهیچه ای منجر به از دست دادن رنگ گسترده، آسیب ساختاری به پروتئین و تولید طعم های ترش یا ناخوشایند می شود.
این تغییرات بر کیفیت حسی، ارزش غذایی و مقبولیت مصرف کننده تأثیر منفی می گذارد و در نتیجه ماندگاری غذاهای ماهیچه ای را کوتاه می کند.
تا آنجا که به اکسیداسیون پروتئین در غذاهای ماهیچه ای مربوط می شود، ساختار اسید آمینه را تغییر می دهد و منجر به تشکیل کربونیل و کاهش محتوای سولفیدریل می شود .
تغییرات اکسیداتیو در نهایت بر حساسیت و ظرفیت نگهداری آب غذای ماهیچه ای در طول ذخیره سازی تأثیر می گذارد. راه های مختلفی برای جلوگیری از فعالیت های میکروبی و زوال اکسیداتیو غذاهای ماهیچه ای وجود دارد.
مواد شیمیایی مصنوعی بیشتر برای مهار چنین تغییراتی و به حداقل رساندن تشکیل ترکیبات سمی مانند محصولات اکسیداسیون کلسترول استفاده می شود.
گونه‌های فعال اکسیژن (ROS) در واقع برای سلامتی مفید است زیرا از طریق انفجارهای تنفسی و غیره به ایمنی فرد کمک می‌کند. این ROS یا رادیکال‌های آزاد یکپارچگی پروتئین‌ها، لیپیدها و مواد ژنتیکی (DNA و RNA) را تخریب می‌کنند.
در نتیجه چندین بیماری دژنراتیو، بیماری‌های قلبی عروقی و بیماری‌های متابولیک مانند دیابت، سرطان و سرکوب شدید سیستم ایمنی از بدن، ممکن است رخ دهد.
گزارش شده است که بخش‌های خوراکی و غیرخوراکی میوه انار دارای اثرات آنتی‌اکسیدانی قوی هستند که برای خنثی کردن رادیکال‌های آزاد، یعنی ROS و محافظت از سلول‌ها و بافت‌ها مفید است و در نهایت از پیری جلوگیری می‌کند.
احتمال بروز بیماری‌های غیرواگیر را کاهش می‌دهد. الاژیتانین‌ها که از میوه انار به دست می‌آیند، یک اثر محافظتی بر روی سلول‌های عصبی (Neuro-2a) که با پراکسید هیدروژن به چالش کشیده می‌شوند، دارند.
در واقع، الاژیتانین ها در روده انسان به اورولیتین A تبدیل می شوند. که باعث افزایش عبارات پراکسیردوکسین 1 و 3 می شود و خواص محافظتی در برابر سرما را افزایش می دهد. علاوه بر این، مهار وابسته به دوز آنزیم های اکسید کننده مانند مونوآمین اکسیداز A و تیروزیناز نیز تجربه شده است .
