pH کمپوست نهایی معمولاً کمی قلیایی است. به طور کلی، کمپوست ها pH خاک را به سطوح قلیایی نامطلوب افزایش نمی دهند، زیرا کمپوست ها دارای خاصیت قلیایی کل کم هستند.
با این حال، اگر کود ورمی کمپوست غنی شده با افزودن آهک یا با کاربردهای سنگین در برخی محصولات مانند سیب زمینی، که pH خاک باید حدود 5.3 باشد، “تثبیت” شده باشد، باید احتیاط کرد. کاربردهای سنگین باعث افزایش pH خاک می شود که ممکن است برای یک فصل رشد باقی بماند.
خطر فلزات سنگین در برخی از کمپوست ها بسیار مورد توجه قرار گرفته است. زمانی، برخی از فلزات سنگین در برخی از کمپوست ها به اندازه ای بالا بودند که برای گیاهان سمی یا برای سلامتی انسان سمی بودند.
موارد مستندی وجود دارد که عناصری مانند بور با کاربردهای مکرر کمپوست به سطوح سمی افزایش یافته است. این کمپوست ها با فلزات یا بور بالا از موادی با غلظت بالایی از این عناصر ساخته می شدند.
مقررات دولتی موادی را که ممکن است در کمپوست ها برای کاربرد در زمین های کشاورزی استفاده شود کنترل می کند.
هیچ یک از این مشکلات سمی احتمالاً با کمپوستی که از کودهای کشاورزی یا بقایای گیاهی یا با کمپوست های تجاری موجود امروزی ساخته شده است، رخ نمی دهد. اگر کشاورزان نگران ترکیب کمپوست خود هستند، باید کمپوست را در آزمایشگاه آزمایش خاک و بافت گیاهی UMass تجزیه و تحلیل کنند.
پس از استفاده از کمپوست، آزمایش خاک را انجام دهید. یک راه خوب برای ارزیابی تأثیر کمپوست بر حاصلخیزی خاک، انجام آزمایش خاک پس از استفاده از کمپوست است. آزمایش خاک، مواد مغذی موجود گیاه، pH خاک و تجمع فلزات سنگین در خاک را اندازه گیری می کند.
در پاسخ به افزایش علاقه و استفاده از کمپوست توسط کشاورزان، آزمایشگاه آزمایش خاک و بافت گیاهی UMass یک آزمایش کمپوست ارائه می دهد.
این آزمایش موارد زیر را تجزیه و تحلیل می کند: مواد مغذی اصلی و فرعی قابل استخراج، محتوای آب، pH، مواد آلی، نیتروژن کل، نیترات، آمونیوم، کربن: نیتروژن نسبت، نمک های محلول و فلزات سنگین قابل استخراج. هزینه فعلی این آزمون 45.00 دلار است.
