پریز برق یک راحتی مدرن است که ما اغلب آن را بدیهی می دانیم – تا زمانی که به یک ناراحتی تبدیل شود. هنگام سفر به خارج از کشور، باید آداپتورها، مبدل‌ها و ترانسفورماتورها را بدون تضمین مناسب بودن آنها در پریز اتاق هتل خریداری کنید.
پیشرفت‌های زیادی برای تبدیل کردن پریز برق روکار بارانی به نوآوری ایمن‌تر و کاربرپسندتر نسبت به منشأ سیم‌کشی و دوشاخه‌های پریز لامپ صورت گرفته است. تاریخچه آن با روشنایی مدرن خانگی و برق در هم آمیخته است. اخیراً توسعه کمی در پریز برق صورت گرفته است، اما به نظر می رسد اینترنت پهن باند در آینده آن وجود داشته باشد.
هنگام سفر به خارج از کشور، حداقل پنج نوع مختلف آداپتور و ترانسفورماتور برقی می‌خرید، اما همچنان در هتلی قرار می‌گیرید که شارژر تلفن همراه شما به پریز برق متصل نمی‌شود.
یا شاید سعی کرده اید سشوار خود را با استفاده از یک آداپتور ساده به پریز حمام وصل کنید و فیوز را منفجر کرده باشید. چرا در سفر به این همه آداپتور و ترانسفورماتور نیاز داریم؟
پاسخ ساده این است که مناطق جداگانه به طور مستقل توسعه فناوری خود را انتخاب کردند و هیچ استانداردی در اوایل تعیین نشد. پریز برق اختراعی است که صرفاً برای راحتی ایجاد شده است.
بنابراین ما تمایل داریم مهندسی ظریف آن را فراموش کنیم تا زمانی که به یک ناراحتی تبدیل شود. مهندسی پریز تکامل یافته است: ما از حدود ده فرکانس مختلف به تنها دو فرکانس در جهان رسیده‌ایم.
همچنین دو ولتاژ استاندارد نیز داریم. اما برق خانگی دقیقاً از کجا شروع شد و چگونه یکی از نادیده گرفته‌شده‌ترین و در عین حال مهم‌ترین اختراعات خانه مدرن را به ارمغان آورد؟
تأخیر قابل توجهی بین کشف نیروی الکتریکی و ظرفیت استفاده از این نیرو برای کار وجود داشت. این انتقال در مجموعه ای از بیوگرافی ها از بنجامین فرانکلین تا فیلیپ اف. لابر ثبت شده است. با این حال، بن فرانکلین الکتریسیته را “کشف” نکرد.
زیرا بسیاری از ما به کلاس های تاریخ مدرسه ابتدایی اعتقاد داریم. در واقع، یونانیان مشاهدات اولیه مغناطیس را انجام دادند و حتی در مورد منشأ صاعقه تعجب کردند.
